دوده مخلوطی از کربن و سایر مواد آلی است که از سوختن ناقص هیدروکربن‌های سنگین تولید می‌شود. زمانی که هیدروکربن‌ها با اکسیژن بسیار پایین در غالب سوختن ناقص تحت شرايط دما و فشار معین سوخته می‌شوند، دوده به عنوان فرآورده فرعی به وجود می‌آید. فرق اساسی دوده با سایر آلوتروپهای کربن نداشتن یکپارچگی در ساختار بلورین است. دوده صنعتی معمولاً به شکل پودر سیاه رنگ است و برای محافظت در مقابل نور، رنگ دهی، هدایت الکتریکی، افزایش خاصیت نفوذ پذیری، مقاومت به سایش و خوردگی و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. دوده یا همان کربن بلک یکی از مهم‌ترین افزودنی فراورده‌های لاستیکی است تا جایی که این ماده برای بهبود خواص مکانیکی الاستومرها بطور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد و فرایند تولید لاستیک و پلاستیک معمولا بدون دوده انجام نمی‌شود. البته دوده استفاده‌های فراوان دیگری هم دارد و در صنایعی همچون تولید جوهر، روکش، پوشش، تسمه و رینگهای آبندی، پلاستیک‌ها، رزین‌ها و … استفاده می‌شود.
